Kinderboekenweek + Fragment

Het is kinderboekenweek en dat betekend dat je bij aankoop van "Waar het duister overwint" een gratis kinderboekenweekgeschenk krijgt. En hoe leuk is dat? Twee boeken voor de prijs van één!

En daarnaast is het thema van de kinderboekenweek 2017 "Gruwelijk eng" en daarom heb ik een fragment uit het boek uitgekozen wat perfect bij dit thema past.

***

Sharmila vloot twee keer en drie vosjes, met blauwe oren en een blauwe streep over hun rug verschenen.

'Wat zijn dit?' vroeg Rega angstig.

'Vossen, kan je dat niet zien?' vroeg Sharmila spottend.

'Waarom is een deel van de vossen blauw?'

'Omdat het geen normale vossen zijn', siste Sharmila, ze had er genoeg van en floot een keer op haar vingers.

Het grootste vosje nam een positie aan, waardoor het eruit zag dat hij elk moment kon aanvallen. De andere twee volgden het voorbeeld.

'Sharmila', zei Rega.

Ze probeerde haar stem niet te laten trillen, maar dit mislukte volkomen.

'Wat?' vroeg Sharmila zo onschuldig mogelijk.

'Haal die beesten weg, nu', beval Rega, maar Sharmila luisterde niet.

'Waarom zou ik?' vroeg ze.

'Omdat ik je moeder ben.'

'Ik kan ze opdracht geven om je te vermoorden', siste Sharmila.

Rega reageerde niet, maar ze stond trillend op haar benen. Ze zocht haar kracht weer bij elkaar en Sharmila toverde een zwaard. Ze gooide hem naar Rega. Rega ving hem behendig op en stak hem voor haar uit.

'Je bewapent me?' vroeg ze verward.

'Om het eerlijk te houden', zei Sharmila.

De vossen achter haar stonden nog steeds klaar om aan te vallen. Rega slikte en keek angstig om zich heen, ze probeerde het zo goed mogelijk te verbergen, maar Sharmila zag het. De grootste vos, zelfs deze was kleiner dan normale vossen, scherpte zijn nagels aan de grond.

'Ze voelen emoties aan', siste Sharmila ter verduidelijking. 'Je bent bang, toch?'

Rega schudde haar hoofd en Sharmila vloot nog een keer. Haar geduld was op aan het raken. De vossen sprongen vooruit langs Sharmila heen richting Rega. Rega probeerde ze te verwonden met het zwaard, maar dit mislukte. Een vos zette zijn klauw in Rega's been en ze gilde van pijn.

'Sharmila! Houd op!' gilde ze angstig.

'Waarom zou ik?' vroeg Sharmila.

'Omdat ik je moeder ben. Wat is er met je gebeurd?'

'Toen ik zei dat het oorlog was meende ik dat, moeder.'

Rega gilde nog een keer en viel op de grond. Een snee zat in haar wang en ze stak een van de vosjes in zijn poot met het zwaard. Dat had ze beter niet kunnen doen. Het vosje jankte en de andere twee vosjes vielen nog harder aan.

'Ik ga naar beneden', zei Sharmila en ze liep naar de deur.

'Dat doe je niet!' gilde Rega.

Sharmila draaide zich om en zei uitdagend:

'Oh nee. En wie gaat me tegen houden?'

'Ik', siste Rega, terwijl ze de vossen van zich af sloeg.

'Ze kunnen je vermoorden met een haal van hun klauwen.'

'Alsjeblieft, Sharmila, doe dit niet.'

Sharmila zuchtte en floot op haar vingers. De vossen stopten en renden naar het raam.

'Oké, maak je klaar voor een eerlijk gevecht, met zwaarden', siste Sharmila en ze toverde een eigen zwaard.

Ze liep naar het raam en knielde neer naast het gewonde vosje. Het vosje gromde, maar liet haar toe. Ze pakte de gewonde poot vast en ging erover heen met haar hand. Ze glimlachte voorzichtig en aaide het vosje. Daarna stond ze op en vroeg:

'Klaar?'

Rega knikte en Sharmila liep naar haar toe.

'Veel succes', siste Sharmila.

Rega knikte.

'Jij ook, maar waarom Sharmila?'

'Omdat ik het wil. Het is oorlog, vergeet dat niet.'

Rega knikte en nam een paar passen achteruit. Meteen viel Sharmila aan. Rega probeerde haar te steken in haar arm. Sharmila dook weg, maakte een pirouette en maakte een snee in Rega's been. Rega kreunde. Het gekletter van zwaarden galmde door Sharmila's kamer. Sharmila lachte gemeen en Rega tekkelde haar. Meteen nam ze een paar stappen terug en liet haar zwaard op de grond vallen.

'Ik wil niet vechten, Sharmila', zei Rega rustig.

'Maar ik wel', siste Sharmila en ze kwam overeind.

Ze gooide het zwaard naar Rega en Rega gromde.

'Ik zei, dat ik niet wil vechten.'

'En ik zei dat ik het wel wil.'

'Wat is er toch? Is er echt niets wat je me moet vertellen?'

Sharmila schudde haar hoofd en rende naar Rega toe. Sharmila wilde haar steken, maar Rega maakte vliegensvlug een koprol onder Sharmila's benen door. Sharmila gromde en draaide zich om. Rega lag op de grond en Sharmila stond klaar om de genadeklap uit te delen en haar moeder te doden...